Op het ‘oude’ deel van Texel, het stuk dat voor in inpoldering al eiland was, komt men overal schapenboeten (Tessels: skéépeboeten) tegen. De boeten zijn te herkennen aan de platte zijde aan noordoostelijke kant, relatief lage muren, weinig, kleine of geen ramen en riet of dakpannen op het dak – dat aan de westzijde is afgeschuind. Deze schuurtjes werden voor de ruilverkaveling op gang kwam gebouwd, omdat de boeren vaak ver van hun land en schapen woonden. De schapen stonden echter nooit ín de boet: het schuurtje diende als opslagplaats voor landbouwwerktuigen en voer voor de schapen.

Westenwind
Wat opvalt aan de schapenboeten op Texel, is dat ze allemaal met de platte kant naar het (noord)oosten gebouwd zijn. De reden hiervoor is dat de wind op Texel voornamelijk uit het (zuid)westen komt. De toegangsdeur van de boet bevindt zich dus altijd in de luwte.

Monumentenlijst
Omdat sinds de ruilverkaveling de huizen van boeren meestal grenzen aan hun land, worden de schapenboeten niet meer gebruikt waar ze oorspronkelijk voor bedoeld waren. Ook zorgde de verandering naar meer akkerbouw voor leegstaande boetjes. Vaak staan de schuurtjes zelfs in de weg. Om verval of vedwijnen van de karakteristieke bebouwing van het eiland tegen te gaan, zijn subsidies verstrekt om de schapenboeten op te knappen. Een aantal boeten is zelfs op de monumentenlijst geplaatst, om zo goed onderhoud voor de bebouwing te waarborgen.