De Noordzee
Na de laatste lange IJstijd, ongeveer 11.000 jaar geleden, kon het zeewaterniveau weer stijgen. Door deze stijging werd onze jonge Noordzee gevuld. De Noordzee is nu ongeveer 575.000 km ² groot en heeft een watermassa van 54.000 km ³. Deze grenst in het westen aan Engeland en Schotland, in het noordoosten aan Noorwegen en in het oosten en zuidoosten aan Denemarken, Duitsland, Nederland, België en Frankrijk.
Flora en Fauna
De Noordzee omvat het soortrijkste waddengebied ter wereld, waar eb en vloed van grote invloed zijn op het zeeleven. Dit waddengebied heeft verschillende soorten kusttypen zoals: rots-, zand- en steile kusten. Ook zijn er meerdere riviermondingen (estuaria’s) waarbij zoet water instroomt in het zoute water. Door deze vermenging ontstaan er nieuwe, eigen organismes.
Veel mensen vinden de Noordzee er vies uitzien door de bruine kleur. Toch is de Noordzee heel schoon in vergelijking met bijvoorbeeld de Middellandse Zee. De dieren en planten in de Noordzee zijn niet goed te zien. Dit is jammer, want er leven tal van diersoorten. De belangrijkste zijn: de haring, de blauwvintonijn, de bultrug, de bruinvis, de orka, de zeehond en verschillende dolfijn- en haaiensoorten. Daarnaast zijn er op de bodem veel wormen en schelpdieren te vinden die zich ingraven in het zand en slib.
Al deze dieren hebben in de Noordzee een goede overlevingskans. De Noordzee bestaat uit veel kelpwoudrijke watergebieden, die vol zitten met organismes zoals algen. Deze algen zijn voor veel vissen een goede maaltijd.
Schatplaats van fossielen
Op de bodem van de Noordzee zijn grote hoeveelheden fossielen te vinden. De ‘Bruine Bank’ , een zandbank die zo’n zestig mijl van IJmuiden ligt, is zo’n gebied, dat rijk is aan fossielen. De ‘Bruine Bank’ was in de IJstijd een smeltwatermeer waar grazers en roofdieren kwamen drinken. Botten van de dode dieren kwamen onder sediment en kleilagen terecht, waardoor ze goed bewaard zijn gebleven.
Vissers vinden dagelijks in hun netten botten uit de IJstijd. De Noordzee is één van de rijkste vindplaatsen voor mammoetfossielen in de wereld. Vissers en wetenschappers werken daarom sinds kort samen, zodat deze fossielen niet zomaar weggegooid worden. Alle fossielen die worden opgevist, worden apart gehouden en geschonken aan de wetenschap.
