Onrust op Texel
Van de Eerste Wereldoorlog, die van 1914 tot en met 1918 duurde, was in Nederland niet veel te merken. Nederland hield zich neutraal in deze oorlog en had als klein land weinig kans de oorlog tegen de andere landen te winnen.
Op Texel daarentegen was er wel degelijk iets te merken van de oorlog. Texel had een gunstige locatie aan zee en had daarom te maken met zeemijnen, die door Britten voor de kust geplaatst werden. De visserij en scheepvaart van Texel kwamen hierdoor flink in gevaar. Zeppelins vlogen regelmatig langs de kust, die daardoor de schapen en koeien op het land onrustig maakten. Daarnaast spoelden er met regelmaat lijken van gesneuvelde soldaten aan en de hoorde men hele dag scheepskanonnen afgaan.
Hulp van Staatsbosbeheer
Door de zeemijnen werd de scheepvaart beperkt en werd de visserij stopgezet. Veel bewoners kregen hierdoor geen inkomsten meer. Ook het voedsel werd in Nederland en op Texel steeds schaarser, omdat de handel met het buitenland nagenoeg stil lag en mensen in het begin van de oorlog massaal levensmiddelen inkochten. Door deze schaarste stegen de prijzen enorm.
Staatsbosbeheer probeerde daarom de binnenlandse productie op te voeren. Op Texel werden er winteraardappelen, bruine bonen, erwten, rogge en tarwe gezaaid en geoogst. Dit leverde minder op dan zij hadden verwacht. Daarnaast hielp Staatsbosbeheer met het sprokkelen van dood hout in de bossen. Normaliter was dit verboden, maar door de brandstofschaarste werd het gelegaliseerd.
Wrakken uit het verleden
Nu nog worden er op Texel wrakken en zeemijnen gevonden uit de Eerste en Tweede Wereldoorlog. Zo werd er in 2013 aan de oostkant van Texel een wrak van een Engelse onderzeeboot gesignaleerd op sonarbeelden. In 2014 werd er een zeemijn opgevist door een vissersboot.
