Er woonden veel loodsen, die de schepen veilig naar zee begeleidden en er was een scheepshelling voor reparatie.

In 1844 werd nabij de IJzeren Kaap, een baken voor de scheepvaart, een haventje aangelegd voor de oestervisserij. Dat vormde in de 18e en 19e eeuw een belangrijke bron van inkomsten voor de inwoners van Oosterend. Rond 1860 raakte de haven dusdanig in verval en verzandde de havenmond, waardoor de haven onbruikbaar werd. De schepen moesten voortaan afmeren in de haven van Oudeschild, die gemoderniseerd werd.

Behalve met de vangst van oesters hielden Texelse vissers zich ook bezig met de wiervisserij. In Nieuwe Schild werd het gedroogde wier in balen van 50 kilo geperst en dat werd opgeslagen in wierschuren. De realisatie van het Noordhollands Kanaal leidde het einde in van zowel de Texelse oester- als de wiervisserij. De koopvaardijschepen verdwenen voor de Reede van Texel en door de oprichting van de Rijksloodsdienst werden ook de loodsen brodeloos. Het ooit zo florerende Nieuwe Schild raakte in verval en halverwege de 19e eeuw verdween het dorp; de bewoners trokken weg en de meeste huizen werden afgebroken.

De Zandkes
Bij de aanleg van de nieuwe Deltawerken werd een nieuwe, hogere dijk gerealiseerd. Er ontstond een nieuw plassengebied tussen de oude dijk, die bleef liggen, en de nieuwe dijk. Ten zuiden van Nieuwe Schild ontstond daardoor het natuurgebied de Zandkes, sinds 1981 in bezit van Natuurmonumenten. In 1997 werd het gebied uitgebreid door het omliggende droge grasland om te zetten naar een drassig land, zodat de natuur meer mogelijkheden kreeg zich te ontwikkelen.